Όπως κάθε πρωί έτσι και αυτό ξύπνησε 7 παρά τέταρτο. κοίταξε το ρολόι στο κομοδίνο για να επιβεβαιωθεί. Αναθεματισμένο βιολογικό ρολόι...σήμερα είχε ρεπό. Θα έπρεπε να κοιμάται!Σηκώθηκε και με βαριά βήματα κατευθύνθηκε στο παραθύρι του. Το άνοιξε και το κρύο αεράκι τον ξύπνησε απότομα. Τα γκρίζα σύννεφα είχαν σκεπάσει τον ουρανό και ο αέρας μύριζε νοτισμένο χώμα και καπνό. Αυτό που ήθελε τώρα ήταν μια ζεστή κούπα καφέ και κάτι να φάει γλυκό ή αλμυρό δεν τον ένοιαζε, αρκεί να ήταν καλοψημένο, νόστιμο και χορταστικό. Και ήξερε ακριβώς που έπρεπε να πάει. Με βιαστικές κινήσεις έβαλε το ξεφτισμένο του τζιν, το αγαπημένο του πουλόβερ, πήρε και μερικά ψιλά μαζί του και έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω του. Σε λίγα λεπτά βρισκόταν στο Μπουγατσοπωλείον. Κάθισε σε ένα από τα ξύλινα τραπεζάκια και άνοιξε την εφημερίδα του. Η μυρωδιά της φρεσκοψημένης μπουγάτσας γέμισε τα ρουθούνια του. Η Βάσω χαμογελαστή και ευγενική όπως πάντα τον καλημέρισε. "Το συνηθισμένο;", τον ρώτησε,,,,την κοίταξε και της απάντησε καταφατικά. Ένιωσε μια στιγμιαία ικανοποίηση που το θυμόταν. Είναι πάντα ωραίο να σε περιποιούνται και να σε προσέχουν......
......... (Συνεχίζεται)
......... (Συνεχίζεται)